Cross-over fights? Ja of Nee?
Cross-over gevechten spreken tot de verbeelding. Twee weken geleden hebben we een historisch gevecht mogen aanschouwen. Een memorabel evenement die door velen waarschijnlijk veel later gewaardeerd zal worden. Vanaf de eerste geruchten dat dit gevecht plaats kon gaan vinden, hebben mensen hun mening niet onder stoelen of banken verstopt. Het gevecht sprak tot verbeelding en verdeelde de wereld in 2 kampen.
Aan de ene kant had je de pay-per-view king van MMA, Conor “The Notorious” Mcgregor en aan de andere kant de pay-per-view king van boksen, Floyd “Money” Mayweather. Zij gingen de strijd aan in een boksring en voor 10 ronden lang hebben we 2 krijgers gezien, die voor henzelf, voor hun sport en voor hun land streden. De vechter stond geen schijn van kans ten opzichte van de bokser. De fans lieten zich van hun beste en minder goede kant zien en dit zorgde voor een geweldige opbouw.
Wat deze strijd zo speciaal maakte, was dat er een all-rounder het aandurfde om een specialist (in diens sport) uit te dagen. Vol bravoure en tegen het arrogante aan verkocht hij de wereld hoe hij wist dat hij de “beste defensieve bokser ooit” kon verslaan en wel met een knock-out in de eerste 4 ronden. Velen lachten deze man uit en anderen waren bijna beledigd toen ze zijn voorspelling hoorden.
Door alle emotie heb ik ’t gevoel dat vele mensen nooit echt hebben kunnen waarderen, hoe speciaal dit wel niet is. Zo zijn er velen die dit eerder hebben geprobeerd. Echter nog nooit op zo’n podium en voor de hele wereld als publiek. Wie kan zich niet het “gevecht” tussen Randy Couture en James Tony nog herinneren in de UFC en zo zijn er nog vele andere gevechten geweest waarin een MMA vechter een specialist heeft uitgedaagd. In de hoogtijdagen van Wanderlei “the axe-murderer” Silva (MMA, Pride/UFC) werd hij tegenover Mirco Crocop (k1, Pride/UFC) gezet. De regels werden enigszins aangepast, maar wat een gevecht tussen 2 van de meest gevaarlijke vechters in hun sporten. De “soccer kick killer” tegen de “head kick specialist”. De Japanners die normaal gesproken uit respect in stilte toekijken, werden op een ware oorlog getrakteerd. Toen Quinton Rampage Jackson (MMA, Pride/UFC) zich waagde aan een K1 gevecht tegen Cyril Abidi, waar de low kicks van de specialist duidelijk onbekend terrein voor Rampage waren.
De meest indrukwekkende overwinning van Alistair Overeem (Pride/Strikeforce/UFC) is waarschijnlijk zijn onverwachte resultaat in de K1 Grand-Prix van zwaargewichten. De Nederlander die furore maakte in Japan in Pride, was populair en een x-factor. Een Grand-prix toernooi met de beste zwaargewichten in een staand gevecht. Met legendes zoals Aerts, Saki, Schilt, Spong, Ghita, Le Banner, Mighty Mo en Sefo in ’t toernooi. De all-rounder moest ’t maar doen.
Het verschil tussen een specialist en een all-rounder is dat de specialist efficiënter is en doorgewinterder in het spelletje. Dat zagen we afgelopen weekend ook. Conor kwam om te vechten en wilde de koning van zijn troon stoten. Velen zagen dat Conor meer stoten landde dan ze konden voorspellen, nog meer zelfs dan vele van de eerdere uitdagers tot die troon. Beter dan die specialisten, maar uiteindelijk de geslepenheid van de koning, die beter de economie van het boksen begreep, dwong de lichaam van de onervaren Conor in het rooie.
Het was een spektakel en heeft gespreksstof gecreëerd voor generaties van vechtfans. Een circus? waarschijnlijk wel, maar zeker de moeite waard.
